Co się dzieje, gdy obiekt Java staje się zbyt duży?

Mieliśmy osobliwy problem w naszym systemie produkcyjnym z powodu bardzo głupiego błędu w bibliotece klienta.

Co się stało, to:

public <T> ResponseEntity<T> executePut(String url, JsonObject payload, Class<T> t) {
       String payloadString = payload != null ? payload.toString() : null;
       HttpEntity<String> entity = new HttpEntity<>(payloadString, getCommonHeaders());
       restTemplate.getMessageConverters()
               .add(0, new StringHttpMessageConverter(Charset.forName("UTF-8")));
       return restTemplate.exchange(url, HttpMethod.PUT, entity, t);
   }

Jak widać w powyższej metodzie, biblioteka klienta pobierała obiekt autowired (singleton) i kontynuowała dodawanie elementu na liście MessageConverters.

Problem: po chwili odwołanie do obiektu restTemplate dawało NPE również z pustym śladem stosu.

PS: Wskazuję na to jako prawdopodobną przyczynę, ponieważ jest to jedyna zmiana kodu, która nastąpiła między dwoma wdrożeniami.

Ponadto, czy duży obiekt nie powinien powodować braku pamięci? W naszym przypadku tak się nie stało i inne przepływy aplikacji działały bez zarzutu.